Radix, nummer 3, 2014
Nieuwe tijden, nieuwe zeden
Download
In dit nummer:
Technologie en het goede leven. Een bijdrage vanuit de waardenethiek Martine Vonk
Contouren van samenlevingsherstel. De opkomst van een cultuur van connectiviteit en coöperativiteit in de laatmoderne tijd Robert van Putten
Dooyeweerds betekenis voor reflectie op duurzaamheid Henk Massink
Eigen clubjes kunnen constructief zijn. Over het waarom en het hoe van christelijke maatschappelijke inzet Rob Nijhoff
Reductionisme: hulp of hinderpaal bij geloof & wetenschap? Michael Poole (vertaling: Arend Smilde)
Boekbesprekingen
Martha Nussbaum Politieke emoties
Giorgio Agamben Pilatus en Jezus
Henri Krop Spinoza. Een paradoxale icoon van Nederland
Abram de Swaan Compartimenten van vernietiging
Roel Kuiper, Robert van Putten & Maarten Vogelaar Durf te denken
Redactioneel
‘O tempora, o mores!’ Deze bekende Latijnse uitroep, die vooral dankzij Cicero de eeuwen heeft overleefd, kent een ongekende variatie aan toepassingen en toespelingen. Hoewel het gezegde doorgaans de teneur kent van cultuurpessimisme, conservatisme en een flinke dosis nostalgie - vroeger was immers alles beter - kan het net zo goed voor een kar gespannen worden die de tegengestelde richting op gaat. Immers, als de tijden hun eigen zeden kennen, moeten we dan niet de oude zeden aanpassen aan de nieuwe tijden in plaats van andersom? Zo dook de leus ‘nieuwe tijden, nieuwe zeden’ bijvoorbeeld op ter rechtvaardiging van winkelopenstelling op zondag. De tijden snellen vooruit, dus hoog tijd dat de moraal hen weer bijbeent. Maar kan de moraal enkel achter de tijden aanhollen of kan zij hen ook bevragen, beïnvloeden, beperken? Deze Radix getuigt geenszins van een hang naar betere tijden of een lijdzaam volgen van de tijdgeest. Zij staat bol van analyses en voorstellen om ons kritisch maar constructief tot het heden en de toekomst te verhouden.