23 februari 2023 / 

 / 

Politiek, professionals, Quote

Politica Bina Chirino: ”Ik kan de wereld niet redden, dat doet God.”

Bina Chirino

In deze serie vragen we professionals naar hun werk en hoe het christelijk geloof relevant is voor hun vakgebied.    

Bina Chirino combineerde haar studie Taal en Cultuur met verschillende vrijwilligersfuncties en was twee jaar voorzitter van PerspectieF, de politieke jongerenorganisatie van de ChristenUnie. Sinds maart 2022 is ze gemeenteraadslid voor de ChristenUnie, werkt ze aan haar scriptie en ze is lid van de Raad van Advies van ForumC. Hoog tijd om haar te vragen hoe ze zich staande houdt in een verhard maatschappelijk en politiek klimaat. En hoe speelt het christelijk geloof daarin een rol?  

Eerder dit jaar was er geen tijd voor een interview, je zat volop in de campagneperiode van de ChristenUnie. Hoe sta je er nu voor?  

Eindelijk heb ik weer wat rust in mijn leven. Deze zomer zat mijn termijn van twee jaar als voorzitter van PerspectieF erop. Ik richt mij nu op mijn werk als gemeenteraadslid van de ChristenUnie in Utrecht. De ChristenUnie heeft twee zetels en die bekleed ik samen met Rik van der Graaf. We zitten in de coalitie, daar zijn we voor gevraagd door GroenLinks, de winnaar van de gemeenteraadsverkiezingen maart 2022. Ze wilden ons erbij omdat we dezelfde standpunten hebben rond het klimaat en de zorg voor de kwetsbare inwoners van onze stad. 

Mijn dagen vullen zich met het voorbereiden en leiden van fractievergaderingen, raadsvergaderingen, bijeenkomsten met inwoners rondom actuele thema’s, het opstellen van moties, en het bezoeken van organisaties in de stad.  

Je hebt een passie voor politiek, heb je dat van huis uit meegekregen?   

Mijn ouders waren niet politiek actief maar gingen altijd naar de stembus. Dat sloeg je gewoon niet over. Onze stemmen gingen naar PvdA. Ook dat was vanzelfsprekend: deze links-sociale partij kwam op voor migrantengezinnen.  Maatschappelijk betrokken zijn mijn ouders zeker. Mijn vader kijkt naar álles wat op TV voorbijkomt aan actualiteit, reportages en documentaires. Mijn moeder gaat het liefst elke dag naar de kerk en rijdt graag een rondje om ook haar vriendinnen mee te nemen. Dan brandt ze kaarsjes voor zieken, brengt het kerkblad rond en bloemen naar het hospice. Wij noemen dat vrijwilligerswerk, maar zij niet: het is onderdeel van het dagelijks leven. Dat is een les van mijn moeder: werk hoeft niet geregistreerd en uitbetaald te worden om waardevol te zijn.   

Je studeert Taal en Cultuur aan de universiteit van Utrecht. Vanwaar deze keuze? 

Van mijn vader heb ik de interesse voor bestuurskunde en financiën. Na het VWO ben ik de studie Bestuurs- en Organisatiewetenschap gaan doen. Op de opleiding voelde ik mij al snel niet thuis. Dat had deels te maken met het gebrek aan culturele diversiteit, deels met mijn visie op de samenleving. Beleidsmatig naar de samenleving kijken, in cijfers gegoten, dat past mij niet. Waarom werkt de samenleving zo? Wat zijn mensen waard? Wat zijn de verhalen achter maatschappelijke ontwikkelingen? Die vragen boeien mij. Dus maakte ik de overstap naar de studie Taal en Cultuur met hoofdrichting religie en cultuur.  

Mijn scriptie gaat over de traditie van democratie in Europa. Als mijn scriptie klaar is, heb ik mijn studie afgerond. Daar heb ik een tijdje over gedaan, want ik was druk met bestuursfuncties, vrijwilligerswerk – onder andere voor Serve the City – en ik heb een tijdje het team vrijwilligers van Happietaria aangestuurd, een studentenrestaurant waarvan de winst naar een goed doel gaat. Ik vind het nog steeds lastig om te accepteren dat ik niet alles nu en tegelijk kan doen.  

Tijdens je studie raakte je betrokken bij de politiek. Hoe kwam je bij de ChristenUnie uit? 

Met voorkeursstemmen werd ik voorzitter van de studentenraad van de Universiteit van Utrecht. Daar ervoer ik hoe het werkt: machtsstructuren, het opboksen tegen een hoger bestuur dat zich niets laat voorschrijven door een studentenraad. Ik leerde nadenken over vragen als: hoe wil ik mij profileren? Wat zijn mijn standpunten en wat zijn de standpunten van de partij die ik vertegenwoordig? Hoe scheid ik zakelijk en persoonlijk?  
Ondertussen bleek ik als voorzitter ook de rol van vertrouwenspersoon te hebben: studenten vertelden mij over depressie, eetstoornissen en prestatiedruk. Alles wat je ook in alarmerende nieuwsberichten over het mentaal welzijn van jongeren voorbij ziet komen.  

Bij het doen van de stemwijzer kwam Christen Unie op één te staan, vanwege het standpunt rond Voltooid leven. Ik verdiepte mij in dit dossier en ontdekte dat mijn visie op de samenleving veel meer in lijn ligt met de visie van de ChristenUnie: de vanzelfsprekendheid om te zorgen voor elkaar. Al snel werd ik gevraagd als voorzitter van Perspectief en werd ik daarmee ook lid van de ChristenUnie.  

”Ik geloof in de heelheid van het leven. Een leven waarin we elkaars mooie en zware momenten delen en dragen” 

Hoe inspireert het christelijk geloof jou in je werk? 

Jezus inspireert mij om ieder mens als waardevol te zien. Ik praat vaak met God en start mijn dag met Hem. Als introvert heb ik het af en toe nodig om alleen te zijn. Dan laad ik op. ’s Ochtends word ik wakker met christelijke muziek en dan neem ik eerst de tijd om te lezen, te sporten en te bidden. Dan pas ben ik klaar voor de dag. 

Of ik met God over politiek praat? Ja, zeker bij moeilijke dilemma’s. ”Wat doet deze situatie met U?”, vraag ik Hem dan. Soms vraag ik mij af of God mij vanwege mijn publieke functie ter verantwoording zal roepen voor verkeerde keuzes die zijn gemaakt.  

Met welke moeilijke, ethische dilemma’s heb je op dit moment te maken? 

Met de fractie bidden we iedere week voor elkaar en de stad.  De verantwoordelijkheid voor de keuzes die we als fractie maken, kan zwaar drukken. Bijvoorbeeld over de bestemming van een stuk groen waar tien jaar geleden afspraken over zijn gemaakt: daar komt huizenbouw. Met de kennis van nu, de klimaatcrisis en de zorg om de afnemende biodiversiteit, vraag ik mij af: is dit wat we echt willen? Die watervilla’s in plaats van natuur? Maar je kunt niet zomaar terugkomen op gemaakte afspraken.  
 
Een ander moeilijk dossier gaat over de sekswerkers. Hier schuurt mijn geloofsovertuiging met de wetenschap. Er zijn onderzoeken die aantonen dat het goed is voor de emancipatie en tegen misstanden, om thuiswerken voor sekswerkers te legaliseren. Maar dat is niet het hele verhaal. Ik spreek sekswerkers en hulpverleners. Daar zie en hoor ik de context voor veel van deze mensen: schulden, verslaving, dwang. En wat als deze sekswerkers tijdens het thuiswerk verschrikkelijke dingen overkomen? Daar hebben we dan als raad onbedoeld aan meegewerkt. 
 
Dit zijn gevoelige, moeilijke debatten met partijen die er fundamenteel anders tegen aankijken. Waarvan de raadsleden op hun beurt ook bevlogen zijn en de goede keuzes willen maken. Het gaat immers over zelfbeschikking en de integriteit van het lichaam. We weten dat partijleden voor ons en met ons bidden, dit geeft veel steun.  

”Ik kan de wereld niet redden. Dat doet God. Ik kan alleen open staan voor Gods werk en daar dienstbaar aan zijn.” 

Is het een roeping, christelijke politiek bedrijven?  

Ik kan de wereld niet redden. Dat doet God. Ik kan alleen open staan voor Gods werk en daar dienstbaar aan zijn. Grotere woorden kan ik er niet aan geven. Ik ben geen heilige met een grote roeping. Te vaak schiet ik tekort, heb ik het niet bij het rechte eind. Ik probeer verschil te maken door ieder mens als waardevol te zien. En, zoals mijn moeder voorleeft: omzien naar elkaar. Ik geloof niet zozeer in de zoektocht naar geluk, wel in de heelheid van het leven. Een leven waarin je zowel de mooie als de zware momenten met elkaar deelt en draagt.  

Christelijke politiek gaat meer over mensen dan over standpunten. Christelijke politiek draait om mensen die iedere dag ervoor kiezen om vanuit de relatie met Jezus politiek te bedrijven. Dat vertaalt zich naar de manier hoe we met elkaar omgaan, hoe we onze medemens zien. 

Het klimaat in de politiek lijkt soms zo giftig. Hoe blijf je integer?  

Sinds de opkomst van Pim Fortuyn, is het klimaat in de Tweede Kamer verhard. Er lijkt daar weinig ruimte om mens te zijn. Zelfs vanuit je eigen partij en achterban kan je onder vuur komen te liggen. Dat is zwaar, dat doet veel met de mens achter de politicus.  

Deze tendens gaat ook de lokale politiek niet voorbij. Hoe ik integer blijf? Je oren niet sluiten voor wat je hoort. Je hand op blijven steken bij onwaarheden, beledigingen, onrecht. De mens in de raadzaal niet anders behandelen als dat je daarbuiten zou doen. Soms ga ik tijdens een schorsing naar een collega toe als mij iets dwars zit: ”Waarom zei je dit?”. Dat levert meestal een goed gesprek op.   

Veel jonge mensen kijken somber de toekomst in. Wat stemt jou hoopvol?  

Al lijkt de hele wereld in brand te staan: kijk naar buiten, het is niet zo. Er is zoveel moois om dankbaar voor te zijn. God heeft ons al gered, het komt allemaal goed.  

Bina Chirino werd geboren in 1994 in Hoorn. Voor haar studie verhuisde ze naar Utrecht, waar ze nog steeds woont en raadslid is voor ChristenUnie. Eerder was ze voorzitter van PerspectieF. Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 stond ze op plek 14 voor de ChristenUnie.  

Verder lezen?

Nu jij!

Wat denk jij? Reageer hieronder!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.